خدایا تو را قسم مى‌دهم به منّت خود و به احسان خود و تو را قسم مى‌دهم به نعمت‌هاى بى منتهاى خودت. چون لسان تمام دعا در این روز از گناه و موجبات خشم الهى و ندارى ما بود، خدا را به احسان خدا مى‌خواند، یعنى خدایا، من که ندارم و تو اهل احسان و کرم و سخا هستى، تو احسان کن… همان طور که نعمت‌هاى بیشمارى به خلق خود بخشیدى به من هم ببخش، من به احسان تو نیاز دارم. هستى، احسان حضرت حق است و نِعَمَ الهى هستى را فراگرفته است، لذا یادآور احسان و نعم الهى مى‌شود، اى منتهاى آرزوى مشتاقان، آنان که شوق وصال تو دارند، آنان که آرزوى تو دارند، […]
