انسان کامل است و کمال انسان به این است که مى‌تواند معصیت خدا کند ولى موجودات دیگر این کمال را ندارند، مثلا ملائکه نمى‌تواند معصیت کند زمین، آسمان و افلاک نمى‌توانند معصیت کنند ولى انسان توان معصیت را دارد و این توان کمال است ولى وقتى معصیت کند ناقص مى شود، آن که معصیت خداى توانا مى‌کند ناقص است. غنچه های نشکفته، ص ۵۰۳
