کائنات یعنى بودنى‌ها و حوادث عالم، اقدار یعنى قدر و مقدّر، مقدّر از عالم قضا و قدر است. این جا مسئله قضا و قدر، خیر و شر و سعادت و شقاوت و خلاصه پیش آمدها مطرح است. مسئله خیر و شر را در شرح و تفسیر دعاى روز سوم ماه مبارک رمضان مختصر بیان کردیم، مسئله قضا و قدر را انشاءالله تعالى بمناسبت دعاى روز بیست و هفتم ماه مبارک رمضان بیان مى‌کنیم، مسئله سعادت و شقاوت را هم در بیان دعاى روز دوازدهم ماه مبارک رمضان بیان داشتیم، در این جا به طور اجمال اشاره مى‌شود. حضرت از خدا مى‌خواهد در مقابل پیش آمدها به او صبر عطا کند، وقتى انسان زنده است و زندگى مى‌کند قهرآ در عالم دنیا پیش آمدهایى دارد، چینش نظام دنیا این چنین است که بدون پیش آمد نیست، خصوصآ اگر شخص بیدار و متحرک و سرشناس و عالِم باشد پیش آمدهاى خوب و پیش آمدهاى ناگوار و پیش آمدهاى گوناگون در پیش روى او هست، انسان چه کند که در مقابل همه‌ى پیش آمدها بایستد و شکست نخورد، راهش این است که در مقابل پیش آمدها صبر کند، صبر نیرویى است که با هر پیش آمدى مقابله مى‌کند و آن‌ها را شکست مى‌دهد.
صبر بر چند قسم است :
۱- صبر در مقابل گناه، وقتى انسان به گناه رسید صبر کند و به گناه نیفتد اگر به گناه افتاد، گناه او را خراب مى‌کند.
۲- صبر در مقابل مصیبت، اگر براى کسى مصیبتى پیش آمد او باید صابر باشد، اگر شخص مصیبت دیده‌اى صبر نکند با پیش آمدن یک مصیبت، مانند داغ جوان یا مرگ پدر و یا مادر یا فراق برادر بى‌طاقت مى‌شود و جزاى مصیبت را از دست مى‌دهد.
۳- صبر در مقابل اطاعت، انسان مى‌باید در طاعات و عبادات و تکالیف خود صابر باشد اگر صبر داشته باشد سنگینى تکلیف نمى‌تواند کمر او را خم کند، انسان باید محکم بایستد و انجام وظیفه کند.
۴- صبر در مقابل نعمت، وقتى خداى منعم نعمتى را به انسان ارزانى داشت لازم است شکر آن نعمت کند و خود را نبازد و از دست ندهد. اگر درب غیبى بروى او باز شد، اگر در خواب یا بیدارى و یا از غیب به انسان اشاره‌اى شد خود را حفظ نماید، آن را پنهان کند و به کسى نگوید. مثلا اگر وجود مبارک حضرت امام زمان روحى و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء را یک مرتبه زیارت کرد آن را به هرکس نگوید، فریاد نکشد صبر کند، و اگر صبر کند ادامه خواهد داشت و نعمت بیشتر خواهد شد، پس صابر باشد چون آن را که خبر شد خبرى باز نیامد.
هر که را اسرار حق آموختند / مهر کردند و دهانش دوختند
خلاصه پیش آمدهاى مختلف براى انسان پیش مى‌آید که فقط با صبر و تحمل مى‌تواند در مقابل آن‌ها مقاومت کند، کسى که صبر ندارد بزودى خود را از دست مى‌دهد و نمى‌تواند به کمال برسد، نارس و ناقص مى‌ماند، براى همین است که در لسان حضرات معصومین صلوات الله تعالى علیهم اجمعین سفارش به صبر شده است و خود آنان بسیار صابر بودند.
بیان رسا، ج ۱، صص ۲۷۶-۲۷۸