خدایا من معصیت تو کردم تو با من قهر مکن، و با شلاق قهر خود بر سر من مزن، و مرا کیفر مفرما، چون تو کریم هستى و من ضعیف، طاقت تازیانه قهر تو را ندارم، اگر طاقت تازیانه تو را داشته باشم طاقت دورى از تو را ندارم، من تو را مى‌طلبم، محبوب من تویى، معبود من تویى، مقصود من تویى، معشوق من تویى «الهى انت مقصودى و رضاک مطلوبى»
ضعف و وجود امکانى و فقرى من سبب نافرمانى من شده است، خود فرمودى: «یَا أَیُّهَا آلنَّاسُ أَنتُمُ آلْفُقَرَاءُ إِلَى آللَّهِ وَآللَّهُ هُوَ آلْغَنِیُّ آلْحَمِیدُ» (قرآن کریم، سوره فاطر، آیه ۱۵) کلمه‌ى انتم که در آیه شریفه وجود دارد از باب عبارت و لفظ است وگرنه من، الفقر هستم و تو، الغنى هستى، پس خدایا در این روز با تازیانه قهر خود مرا کیفر گناه مده.
بیان رسا، ج ۱، ص ۱۵۰
