شکوفایی فطرت

بسم الله الرّحمن الرّحیم

الحمدلله الهاً واحداً احداً فرداً صمداً، و السّلام و الصّلاة علی جمیع الانبیاء و المرسلین، و الائمة الهدة المهدیین سیما خاتم الانبیاء و خاتم الاولیاء و الهما، و اللعنة الابدّیة علی اعدائهم و غاصبی حقوقهم اجمعین من الآن الی قیام یوم الدّین آمین ربّ العالمین.

آنچه در عالم است یک خدای بزرگ و تمام مَظاهر اوست. او از حقیقت هستی تا واقعیت را دارا است؛ آن حقیقت هستی، هر چه بخواهد و اراده کند در این عالم و عوالم دیگر ظاهر می سازد و ظهورات زیبایش خواست حضرت اوست؛ حال کسی که دارای معرفت اوست او را حقیقت حقه و همه‌ی مَظاهرش را فطرت و خلق شناخته و نام نهد.

خدای خلاق با علم و حکمت موجودات را با نام‌ها و صورت‌های مختلف مانند: فطرت، جبلی و انسان را آفرید و انسان در رأس تمام موجودات است. هنگامی که خدای تبارک و تعالی اراده می‌کند تا صورت و یا صورت‌هایی با اراده از خود ظاهر ساخته و می سازد؛ از این رو نیز مظاهر او به صورت انسان، سپس به صورت های گوناگون دیگر شکوفا و نمایان می گردند.

قرآن کریم می‌فرماید: ﴿وَ لِلّٰهِ الْمَشْرِقُ وَ الْمَغْرِبُ فَأَيْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللهِ إِنَّ أللهَ واسِعٌ عَليمٌ﴾ مقامی از شرق و غرب و ظهورات عالم را داراست، از این رو هر کس در هر جا سوی خدا رو بیاورد خداوند به هر جا احاطه دارد و هر چه را ‌می‌داند. سپس دارد: ﴿بَديعُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ إِذا قَضى أَمْراً فَإِنَّما يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ﴾ او نو آفریننده آسمان‌ها و زمین است و چون اراده آفریدن چیزی نماید به محض گفتن موجود باش، موجود است. پس آفرینش و شکوفایی اصل اولیه از آن خدای توانا و حکیم است. او در ابتدا که ابتدا ندارد فِطرت و سِرشت انسان را در ظرف نو نمایان نمود تا این مُظهر نیز شکوفایی داشته باشد.

مُظهر توانا در عالم عالین مَظهر گشت و مَظاهر دیگر ظاهر کرد. حال می‌بینیم این انسان در عالم باطن و عالم ظاهر شکوفایی فراوانی ساخته است. انسان اول که انسان کامل و عقل کل است، با شکوفایی تازه در پی خدای حکیم است و در این سیر توحیدی در حرکت است. بندگان دیگرش نیز هر کدام دارای شکوفایی نو هستند، می خواهند تا سیر الی الله تعالی را پیموده و به مقام قرب و حب نزدیک گردند و کوشش دارند تا خود را فانی و نیست نموده و فانی فی الله گردند و آنچه هست خدای بزرگ واحد و احد است. ﴿لا اله الّا الله﴾.

نوشتار حاضر حاوی مطالب گوناگون، با پیام و شکوفا شدن است. حال همه بکوشیم تا پیام را گرفته و شکوفا سازیم. برای نمونه نظر به یکی از مطالب وارد شده داریم و آن آیت‌الکرسی است.

به گفته سید و آقای هستی این آیه سید آیات قرآن کریم است. آیهی شریفه با اسم جلالی و جامع اَلله، با رد اسمی نا اهل و ورود دو اسم حیاتی و همیشگی و در آخر نیز دو اسم عُلُوی و عظیم است. عظیم از اسم های عمومی، جلالی و بزرگ الهی است. در هر جای قرآن عظیم به تنهایی نیامده است، مانند: این جا که همراه علیّ آمده است. پس حضرت حق تعالی بر هستی علو دارد و بسیار والاست. عظیم اسمی است جلالی که موجودات هستی در برابرش کم و حقیر است . بزرگی این اسم مقدس ذات است و به اندازه‌ای بزرگ است که به وصف نیاید.

انسان بکوشد تا خود، اعتقادات، اعمال، اخلاق، کمالات و خصوصیات خود را شکوفا ساخته و خویش را به خدای واحد و اَحد نزدیک سازد.

و آخر دعوانا أن الحمد لله ربّ العالمین