علمدار رشیدم ای برادر / تو فرزند علی ساقی کوثر عمود آهنین بر فرق تو زد / حَکیمِ بنِ طُفَیلْ آن معدن شر دو دستت قوت و یار حسین بود / دو دستت را جدا کردند ز پیکر ندیده کس به عالم این چنین ظلم / که سقا تشنه لب باشد تو بنگر کنار نهر آب سقای تشنه / بکشتند زاده ی حیدرِ صفدر نمودند قطعه قطعه پیکرش را / چه گویند گر چنین آید به مَحشَر دو دست نازنینش قطع نمودند / یقین عاشق خدا دادِه بال و پر دیوان حب، ج۳، ص۱۸۳
