متن گرافی

بیا با ما به میخانه سبوئی زنیم بر لب شویم مست میِ باقی ز دست ساقیش در شب چو مست مِیْ شویم جانا، بخوانیم نامه ی معشوق شویم عاشق به این نامه بخوانیم با دو صد یاربّ دیوان عشق، ص ۶۰۹

ما بنده ی عشقیم و دگر هیچ نداریم از عشق رخش یکسره انگشت به دهانیم غرق خم گیسو و قَوْسَیْنِ دو ابرو مبهوت شدیم زان همه حُسن وَهْ که حیرانیم دیوان عشق، ص ۶۳۳

به فصل نوبهار آید عزیزا دلبر زیبا میان غنچه و گلزار برهنه آشکار آمد بهار با صد گل و غنچه نمایاند رخ دلبر رخ دلبر تجلی کرد گل زیبا ببار آمد دیوان عشق، ص ۲۰۰

سر به بالا دیدن جانان خوش است ریزش باران به می‌خواران خوش است در بیابان غم و حزن و بلا ابر رحمت ریزش باران خوش است دیوان عشق، ص ۶۶۴

نگر تو غمزه ی ساقی و رقص پیر میخانه و یا نازِ سبوی می، که رقصند به خمخانه دیوان عشق، ص ۴۰۹

حبّ خلیل و روی یار، شعله کشد مستانه وار عشق است بدون واسطه، آتش نگر تو گُلْسِتان دیوان عشق، ص ۳۷۲

دلم چون کاسه احمَر به رنگ ارغوان باشد زِدست زاهد جاهل تو گو خونِ جگر دارد دیوان عشق، ص ۱۴۸

مدح تو زیبا صنم دائم ز دل جاری شده واصف تو، با دَمِ خود کارِ دِعبِل ها کند دیوان عشق، ص ۱۸۷